{نشست دوازدهم: سیاست ورزی و سیاستگذاری توسعه پایدار}
همچنین به دو زیرشاخه در ادبیات سیاستگذار تحول آفرین یعنی،" سیاستهای گذار-محور" و "سیاستهای ماموریت-محور" اشاره کردند.
دکتر اشتریان در ابتدای بحث خود، نظر مخاطبین را به این نکته کلیدی جلب نمودند که از با هر پیشزمینهای و هر رشتهای که وارد سیاستگذاری شویم، باید توجه داشته باشیم که وارد فضای درگیری منافع شدهایم و آنچه در سیاستگذاری اهمیت دارد گفتمان و تعامل قدرتهاست. از نظر ایشان در واقع سیاستگذاری بکارگیری یکسری فنون علمی نیست و صرفا هم سیاستگذاری کار دولت نیست. برای مثال در مساله آب، منافع گروههای مختلف مطرح است و نیازمند حل و فصل هرو روزه و دائمی این ضدیت منافع هستیم؛ به طوری که سیاستگذاری(از نوع گفتمانی) وارد آداب زندگی اجتماعی شود، به این معنی که خود مردم هستند که باید مسائل را حل کنند و دولت باید ابزار اجرا باشد. ایشان به مثالهایی از جامعه قدیم ایران مثل نسق و عرف تقسیم زمین و نوبت آب اشاره نمودند و نقش بهینه دولت را تسهیلگری این گفتمان دانستند. اما چالش پیش رو را نداشتن دانش تجمیعی در مورد کنش جمعی دانستند که بنابراین راه زیادی تا ایجاد فهم و فرهنگ عمومی وجود خواهد داشت. در این میان ایشان نقش انقلاب رسانههای اجتماعی را بسیار مهم برشمردند که میتواند هر مسالهای را به سطح عموم جامعه ببرد. همچنین ایشان در زمینه تعارض سیاستگذاری زیستمحیطی، با دیگر سیاستهای کلان صحبت کردند، مسائل بغرنج زیستمحیطی، به دلیل داشتن ذینفعان متعدد، ارزشهای متعارض و غیرقابل پیشبینی بودن کار را مشکل نموده است و این میان دولت تحت تاثیر گفتمانهای امنیتی بیشتر هم ناتوان از درک اهمیت ابعاد این مسائل خواهد بود.
در انتهای این نشست، خانم دکتر میرعمادی، دبیر علمی این برنامه و خانم دکتر امینلو، دبیر انجمن فناوری و نوآوری ایران، ضمن تشکر از تمام کسانیکه در برگزاری این جلسات ترویجی مشارکت داشتند، در مورد برنامههای آتی مرتبط با موضوع نشستها، توسط انجمن توضیحاتی ارائه نمودند.